Wino dla bystrzaków

Dobre, choć „nie za drogie”, wina pijam „świadomie” od kilku lat. Książki „o winie” czytam od roku. Jak dotąd napisałem o jednej. To „Historia świata w sześciu szklankach” Toma Standage. „Obok wina” czytamy w niej o: piwie, kawie, herbacie i coca-coli w zachęcającym do myślenia ciekawym aspekcie historycznym. „Wino dla BYSTRZAKÓW” jest publikacją kolejną. Książka w oryginale pojawiła się w 2006. Jej tłumaczenie można czytać u nas z dwuletnim „poślizgiem”. Autorzy przekonują czytelnika, że jest to przewodnik dla wszystkich hobbystów, którzy *niewiele wiedzą o winie, a chcą dowiedzieć się więcej, *wiedzą więcej niż przeciętny (pijący - Andrzej Budzyk) człowiek, ale chcą rozumieć tę dziedzinę oraz *wiedzą bardzo dużo, ale uważają, że warto doskonalić, pogłębiać tę wiedzę. Zaciekawiony publikacją czytałem ją „od końca” zgłębiając, na początku, dwa dekalogi: „Dziesięć mitów o winie” i „Dziesięć popularnych pytań”. Mit drugi „Tylko drogie wina są dobre” i mit siódmy „Specjaliści od win są nieomylni” już wcześniej „obaliłem”. Z pozostałych zaintrygował mnie ostatni „Szampany nie dojrzewają?”. Z pytań rozbawiło mnie: „Czy wino tuczy?” i „Kiedy należy wypić to wino?” pozostałe były banalne. Na stronie setnej znalazłem cytat, który podobnie jak autorzy polecam tym czytelnikom „co przyjaźń z winem i wiedzą o tym trunku zaczynają”: „[…] Jeżeli dopiero zaczynasz przygodę z kupowaniem wina, spróbuj przykładać większą wagę do obsługi i właściwych porad niż do samej ceny. Po znalezieniu sprzedawcy, u którego uda Ci się kupić kilka dobrych trunków, postaraj się kupować u niego, nawet jeżeli nie będzie on miał najniższych cen w mieście.”. Książka jest warta polecenia ze względu na przystępny sposób krzewienia kultury życia i sporą „podaną na tacy” wiedzę o „napoju bogów”.

Personel i Zarządzanie Andrzej Budzyk