We współczesnym świecie biografie Paula Claudela i Daga Hammarskjölda są czymś niezwykłym. W postmodernistycznym kulcie komercji i relatywizmu obaj są świadkami wiary i pokory, świadkami Innego. Szwedzki polityk nie uznaje kompromisu w tym, co najważniejsze – życie należy całkowicie poświęcić Temu, który jest: „Trzeba dać wszystko za wszystko”. Francuski dramaturg podaje definicję prawdziwego życia: „Cicho bądź. Daj istnieć Bogu”. Jednakowo trwają w postawie autentycznej modlitwy: Kochać, jak Ten, który wszystko wie, być cierpliwym, jak Ten, u którego „teraz” jest wieczne, być sprawiedliwym, jak Ten, który nigdy nie zdradzi, być pokornym, jak Ten, który za życia doznał możliwości wszelkich zdrad. Właśnie modlitwa zdaje się być fundamentem życia tych duchowych gigantów.