“Gra bez końca” Simon Sinek Gra bez końca - recenzja w pigułce i główne myśli z książki, wydawnictwo onepress To książka, po którą sięgnęłam po pierwsze ze względu na autora, po drugie ze względu na tytuł.. Być może widzisz zbieżność nazwy Gra bez końca z … Horyzont bez końca czyli moją marką, która powstała 4 lata temu. Byłam bardzo ciekawa, jak „bez końca” rozumie Simon Sinek i czym dla niego jest ta nieskończoność. Czy rozumiemy ją podobnie? "Gra bez końca" Simon Sinek wydawnictwo One Press Dla kogo jest ta książka? Moim zdaniem niemal dla każdej osoby, która: pracuje, jest zaangażowana społecznie lub biznesowo. Gra bez końca pokazuje jak wiele zależy od naszego nastawienia i tego w jakiej perspektywie czasowej działamy. Czy nastawiamy się na szybki zysk tu i teraz czy na działania bez końca, a w tym wszystkim przyświeca nam Słuszna Sprawa. Autor pokazuje przykłady firm, które pędziły zaślepione chęcią zysku i rywalizacji, a także tych, które realizowały swoją misję uznając konkurencyjne firmy jako godnych rywali. Główne myśli z książki Gra bez końca: W kontekście biznesu nie powinniśmy mówić o zwycięstwie w biznesie. Wszystkie te działania i przedsięwzięcia to podróże, a nie wydarzenia. Mamy wyuczony i zakorzenionych odruch rywalizacji i tego, że każdy ruch mamy wykonywać myśląc o wygranej. Nie ma reguły, która uzasadnia takie nastawienie, należy pamiętać, że wynika ono wyłącznie z nas. Tam gdzie jest wygrany musi być przegrany. W grach nieskończonych, istnieje wiele miar i dlatego nie można wskazać jednego zwycięzcy. Słuszna Sprawa jest jak kompas. Kiedy mamy pod ręką kompas, łatwiej nam dążyć w stronę horyzontu, obierać dobry kurs, pokonując trudności. Dostajemy takie zachowania jakie nagradzamy. Często organizacje oczekują lojalności, oddania, współpracy ale zupełnie nie wspierają takich zachować i postaw. Liderzy nie odpowiadają za wyniki lecz za ludzi, którzy odpowiadają za wyniki. W biznesie często skupiamy się na procesach i zadaniach. Wiarę w ludzi i zaufanie do nich zatracamy na rzecz wiary w struktury, procedury lub schematy. Autor używa porównania: Niedobry to objaw, gdy kapitan okrętu miast baczyć na horyzont, majstruje przy silniku, próbując zwiększyć prędkość żeglugi. Gra bez końca i … horyzont bez końca Podsumowując, mogę powiedzieć, że dzięki dokładnej analizie Gry bez końca zrozumiałam i upewniłam się w tym, że mój Horyzont bez końca właśnie taki ma być. Ma być kierowany Słuszną Sprawą, patrzeć długofalowo. Pomagać w osiąganiu efektywności tej zawodowej i tej w naszym życiu codziennym. Ma wspierać w rozwoju, w spełnianiu marzeń, ma inspirować do wypływania na szerokie wody i do sięgania po marzenia.

Horyzont bez końca Dudek Magdalena