Marta nie może dojść do siebie, odkąd została porzucona przez męża. Minęły cztery lata, a ona wciąż nie potrafi pogodzić się z tą niezasłużoną krzywdą. Wszystko straciło sens, w zasadzie tylko miłość do nastoletniej córki utrzymuje ją przy życiu. Anna jest mężatką i matką trójki chłopców. Jest bardzo szczęśliwa, czuje się spełniona, choć... marzy jeszcze o córce. Patrycja ciągle czeka na swojego wymarzonego księcia, a skoro najlepsze partie są już od dawna zajęte, nie pozostaje jej nic innego jak... romansować z żonatymi. Mężowi Doroty należy szczerze współczuć, gdyż ma w domu... zwykłą kurwę (może bardziej właściwe byłoby określenie 'nimfomanka', chociaż są i tacy, którzy z uznaniem nazwaliby ją 'kobietą wyzwoloną'). Pół biedy, jeśli o tym wie i w jakimś stopniu toleruje, gorzej, jeśli nie zdaje sobie sprawy z faktu, że jego wybranka serca bez najmniejszych wyrzutów sumienia, kolokwialnie mówiąc, puszcza się na lewo i prawo... Czterdzieste urodziny zwykło się uważać za pewnego rodzaju punkt graniczny. Wprawdzie to jeszcze nie starość, ale z pewnością już nie młodość. To czas, kiedy człowiek bardzo często przeprowadza życiowy bilans, wspomina dobre chwile, ubolewa nad zmarnowanymi szansami i niewykorzystanymi możliwościami. Niektórych dopada kryzys wieku średniego - jedni popadają w marazm i rezygnację, inni z kolei chcą żyć tak, jak dwie dekady wcześniej, niejednokrotnie rozsądek chowając głęboko w kieszeni i zachowując się nad wyraz niedojrzale. Agnieszka Ornatowska i Bogusław Stępień to specjaliści od przywracania życiowej harmonii, którzy w książce pt. "Fantastyczna czterdziestka! Poradnik pozytywnego myślenia" pokazują, że po przekroczeniu umownego progu pomiędzy młodością a dojrzałością, nadal można w pełni radować się codziennością, przy odrobinie szczęścia nawet przez następnych czterdzieści lat.

Autorzy rozpoczynają swoje rozważania mocnym akcentem, bo od tematu ostatecznego, jakim jest śmierć. Pierwszym krokiem do tego, żeby zacząć naprawdę żyć, jest przyjęcie do wiadomości faktu, że człowiek jest istotą śmiertelną. Lepiej pogodzić się z niepodważalną prawdą, że prędzej czy później umrzemy, niż notorycznie wypierać myśli o niej. Niektórych bardziej przeraża myśl o odejściu bliskich osób, ale nie powinno się z tego powodu smucić, warto natomiast szanować każdą chwilę, nie tracić sił i nerwów na niepotrzebne spory i kłótnie, cieszyć się wspólnie spędzonym czasem. W jednym z kolejnych rozdziałów tematem przewodnim są kwestie związane z rodziną - tą bliższą i dalszą. Dziś więzy rodzinne wydatnie osłabły, nierzadko ograniczają się do wysłania życzeń na święta, a i to nie zawsze. Całkiem podobnie sytuacja wygląda z przyjaźniami. Ulepszony technologicznie współczesny świat, tylko pozornie zbliża do siebie ludzi, w rzeczywistości nie sprzyja budowaniu przyjacielskich relacji. Coraz trudniej znaleźć czas, żeby realnie spotkać się na kawę czy piwo, a wirtualne serwisy społecznościowe nie są w stanie zastąpić rozmów twarzą w twarz. Odrębny rozdział dotyczy spraw zawodowych 40-latków. Niektórzy mogą poczuć się zagrożeni przez przedstawicieli pokolenia 'młodych wilczków' - wykształconych, kreatywnych, przebojowych dwudziestoparolatków. Inni z kolei uświadamiają sobie, że przed laty dokonali złego wyboru, ponieważ praca nie cieszy i nie daje spełnienia. Chcieliby, ale ze względu na różnego rodzaju zobowiązania nie mogą dokonać zmiany. Autorzy podpowiadają, jak sobie poradzić z tymi i innymi problemami. 

Sporo miejsca Agnieszka Ornatowska i Bogusław Stępień poświęcają również na omówienie relacji damsko-męskich, ze szczególnym uwzględnieniem seksualności. Dla Ani seks w związku nigdy nie był bardzo istotny, w zasadzie potrzebny tylko do tego, żeby stworzyć rodzinę - w zupełności wystarczą jej przytulanie i pocałunki (ale też bez zbytniej wylewności). Dorota zupełnie inaczej podchodzi do tych spraw: "Paweł już mnie nie pociąga jako mężczyzna, nie jest już tym ciachem, którym był kiedyś. Na szczęście mam swoich panów na boku, którzy dają mi niezbędną dawkę seksu i urozmaicenia - każdy nowy kochanek to nowa przygoda...". Krzysiek nie bardzo ma ochotę na łóżkowe igraszki, mimo tego, że jego żona jest bardzo atrakcyjną kobietą. W miarę możliwości stara się zaspokajać potrzeby swojej pani w tej materii, chociaż... częściej wolałby pooglądać telewizję. W małżeństwie Mariana od momentu pojawienia się drugiego dziecka seks spadł w hierarchii wzajemnych potrzeb na odległe miejsce. Wprawdzie czasem dochodzi do aktu, ale brakuje tej namiętności sprzed lat... Ludzie się zmieniają, zmieniają się też ich poglądy, cele, potrzeby. Sfera seksualne również ulega przeobrażeniom - jedni mają większą ochotę na zbliżenia z partnerem, inni zdecydowanie mniejszą. Nie trzeba się zbytnio przejmować normami, statystykami, nie trzeba wstydzić się tego, że w dojrzałym wieku pojawia się silna potrzeba realizacji erotycznych fantazji. Najważniejsza zasada jest taka: jeśli nikogo nie krzywdzisz i jesteś w zgodzie z samym sobą, to Twoje życie seksualne jest dokładnie takie, jakie być powinno - a innym ludziom nic do tego.

Autorzy zachęcają do porzucenia rutyny i wprowadzania zmian, które sprawią, że szara codzienność znowu nabierze wyrazistych barw. Nie bójmy się realizować swoich pomysłów, planów, marzeń, nawet jeśli dla wielu będą się wydawały niezrozumiałe, czy wręcz dziwaczne  (rzecz jasna, tylko z ich punktu widzenia). Agnieszka Ornatowska i Bogusław Stępień nie stosują moralizatorstwa, nie wartościują i nie oceniają określonych postaw. Jeśli masz ochotę wziąć ślub i posiadać jedno, dwójkę, trójkę, a może gromadkę dzieci - to bardzo dobrze, ciesz się szczęściem rodzinnym. Jeśli natomiast jesteś sam z wyboru, nie przepadasz za maluchami i nie masz zamiaru poświęcać na ich wychowanie połowy swego życia, zamiast tego pragniesz realizować się w odmiennych obszarach, rozwijać swoje pasje, to wcale nie musisz czuć się winnym czy gorszym, gdy większość ludzi ze zdziwieniem, politowaniem, współczuciem spogląda na Twoje życiowe wybory. Nie musisz poddawać się presji społecznej, szczególnie ze strony rodziców, wujków, cioć i innych krewnych. Nikt nie prawa decydować o Twoim życiu, komentować, sugerować, naciskać, mówić co będzie dla Ciebie najlepsze, zwłaszcza, kiedy kompletnie Cię nie zna. Takie zachowania są domeną ludzi o mocno ograniczonych horyzontach (z całym szacunkiem przede wszystkim dla cioć i wujków;)), dla których tylko i wyłącznie jeden model życia jest słuszny i właściwy.

"Fantastyczna czterdziestka!" to wartościowa, interesująca publikacja, którą czyta się z dużą przyjemnością. Z powodzeniem mogą sięgnąć po nią nie tylko osoby mające za sobą cztery dekady ziemskiej egzystencji, ale również starsi (na odnalezienie szczęścia i sensu nigdy nie jest za późno), jak też młodsi czytelnicy (po lekturze poradnika będzie im łatwiej, bardziej świadomie przygotować się do wejścia w wiek średni). Książkę można potraktować jako inspirację do refleksji nad swoim życiem. Będąc osobą ukształtowaną, dojrzałą, z pewnym bagażem doświadczeń, warto spojrzeć na siebie z różnych perspektyw, uczciwie odpowiadając sobie na kilka istotnych pytań. Niekoniecznie trzeba od razu dokonywać rewolucyjnych zmian - już nawet drobne modyfikacje mogą przynieść sporo radości. A przecież o to właśnie w życiu chodzi.

nowaczytelnia.pl Ludwik Mańczak; 2015-10-30