Tradycyjna kuchnia pojezierza brodnickiego

   Tam, gdzie historyczna ziemia Pomorza Nadwiślańskiego, w której wciąż siedzą mocno tradycje Prus Królewskich styka się z progiem czarownych Mazur i ziemią dobrzyńską, za kurtyną porastających wzgórza starych lasów, pośród migotliwych lśnień setek jezior między którymi wyjątkowo bystrym nurtem meandruje Drwęca; rozciąga się kraina zwana pojezierzem brodnickim. Tam właśnie, na Kresach Pomorza, u progu Mazur dokonałem "kulinarnych wykopalisk", a ich owoc stanowi niniejsza publikacja.

   Pożywienie ludu przede wszystkim determinowało najbliższe otoczenie; to co się w nim produkowało, hodowało, przetwarzało, zbierało, łowiło. Rzadko kiedy owego pożywienia było tak naprawdę do syta. Jedynie świąteczne okazje (Boże Narodzenie, Wielkanoc, wesela itp.) burzyły nieco ten stan, gdyż przynosiły z sobą zwyczaj ostentacyjnej konsumpcji, zresztą społecznie powszechnie aprobowanej i to do tego stopnia, że znany etnograf ks. Dr Władysław Łęga po przedwojennych wędrówkach w tych okolicach zapisał, że tereny odznaczają się ... „znacznym spożyciem mięsa”; (w „Ziemia Chełmińska”). Czasem na stołach pojawiały się też bardziej wyszukane -niż te codzienne- potrawy mączne. Im dalej w XX wiek, tym częściej z udziałem cukru (jednak najchętniej i najwcześniej do słodzenia używano miodu). Były to głównie wyroby z ciasta drożdżowego z dodatkiem jaj oraz mleka. Bogactwem pojezierza były ryby i dary lasów.

   W książce znalazło się mnóstwo tradycyjnych przepisów na zdrowe jadło, ale też znajdziecie Państwo sporo praktycznych rad, co do przechowywania, przygotowywania, a nawet podawania produktów, zaś wszystko autor przedłożył lekko, często z humorem.