Opinie czytelników - Pokolenia. Powrót do domu (2)

Wspaniale się czyta. Niezwykle zajmująca uwagę książka. Wzruszająca. Polecam.

Po raz pierwszy staram sie napisac recenzję ksiązki,nie znając absolutnie tego ,co autorka w niej zamiesciła.Ktoś,kto nie zna prawdziwych powodów mojej decyzji,móglby stwierdzic,ze to zupelny absurd.Przyznaję,nie znam tresci utworu.Wlasnie czekam na przesylke i zmobilizowałem całą rodzinę,aby tylko nie przegapic kuriera.Nie znam,ale wiem,kogo i co tam znajdę.Galerię wspaniałych i cudownych postaci otwiera pani Jasia.Dla mnie,syna kierowcy i kucharki,prawdziwa szlachcianka,traktująca z przymrużeniem oka chudopachołków zza rzeki .Znamienity ród i na dodatek doktorowa-to musiało robić wrażenie na mieszkańcach podlaskiej wioski,którzy do pędzonego przez siebie bimbru dodawali kurze łajno,żeby paliło w przełyku i niby wskazywalo na jego moc.Do takich sposobów nie musiał uciekać się pan Leszek,którego spirytualia przeznaczone były w nieprzebranej ilości tylko dla przyjaciół domu.Pan doktor,którego małzonka nazywała zawsze pieszczotliwie Kiciakiem,emanował zawsze spokojem,opanowaniem i życoiwą mądrością starożytnego filozofa-stoik i epikurejczyk zarazem.Zdziwienie mógł budzić fakt,skąd u tego poważnego i dostojnego mężczyzny tyle ciepła,miłości i życzliwości,aby równo i sprawiedliwie obdzielić nimi trzy najukochańsze kobiety swego życia-żonę,córkę Katarzynę i wnuczkę (Agaciora).